Mensen hebben weinig geduld. Vandaag, nu mijn trauma’s in een ver verleden liggen, hebben mensen weinig begrip. ‘Wanneer ga je je verleden nu eens verwerken?’, vragen ze dan. Of zaken als: ‘Je trauma’s zijn van een vorige eeuw, geef ze niet zoveel ruimte’. Maar men zegt ook dingen als: ‘Voel je je nu nog steeds niet beter?’. Of: ‘Wil je je wel beter voelen?’. En dat kwetst.
Ik wil me zeker en vast beter voelen. Ik wil er alles aan doen om mijn trauma’s en jarenlange zelfverwonding, depressies en angsten te verwerken. Maar zo simpel is het niet. Ik ben gedurende negen jaar zwaar getraumatiseerd geweest. En op mijn dertiende was ik al depressief. Zoiets gaat niet snel voorbij. Zo’n dingen verwerk je niet snel. Zo is het ook met vriendschappen. Toen de trauma’s nog een geheim waren, had ik relatief veel vrienden. In het tweede middelbaar had ik altijd wel iemand om op terug te vallen en om plezier mee te maken. Het is slechts later, toen ik écht depressief werd, dat de mensen wegliepen. Men geraakte mij en mijn neerslachtig gemoed beu. Mijn vrienden konden geen geduld meer opbrengen voor mijn jarenlang leed, en haakten af. Dit deed ongelooflijk veel pijn. Zeker omdat ik niet koos voor dat leed. Voor mij is het normaal dat trauma’s, depressies, angsten, noem maar op, een jarenlang proces van verwerken zijn. Beter worden gaat nooit snel. Er bestaat geen wonderbaarlijke kuur voor psychische problemen en er is geduld nodig. Geduld dat vrienden en familie vaak niet kunnen opbrengen. Volgens mij is dit omdat we in een ‘vind ik leuk’ maatschappij leven. Op Facebook en Instagram worden bijna altijd leuke zaken gepost. Foto’s en teksten over etentjes, vrienden, zomerfestivals,… En als je je slecht voelt en het niet kan opbrengen om al deze fijne zaken te doen, dan val je uit de boot. Niemand schrijft een bericht op Facebook om te zeggen hoe rot hij of zij zich wel niet voelt. Het moet altijd leuk zijn. De meeste vrienden, de meeste volgers en de meeste likes. Zelf kan ik niet aan dat dogma voldoen. Ik kan niet altijd zaken posten die leuk zijn. Soms voel ik me gewoon te slecht om fijne zaken te doen met vrienden. De vrienden die zijn overgebleven toch. Gelukkig zijn er nog een paar vrienden die nooit zijn weggelopen. Gelukkig heb ik die paar échte vrienden die er altijd zullen zijn. En dat doet me ongelooflijk veel deugd. Want in tijden van verdriet ontdek je wie je echte vrienden zijn. Aan de lezers van Verwonderd wil ik het volgende zeggen. Voel je niet slecht als vrienden afhaken, dit zegt meer over hen dan over jou. Probeer je te blijven engageren om leuke dingen te doen. Jezelf plezier te gunnen. En vooral: geef jezelf tijd. Neem de tijd, de tijd is altijd vrij. Julie Beirens
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
AuteurSchrijf iets over jezelf. Het hoeft niet heel uitgebreid te zijn, een overzicht is genoeg. Archieven
December 2016
Categorieën |